De Gimbornhof is een botanische tuin met bijzondere naald- en loofbomen.
Het is het werk van de Duitse apothekerszoon Max von Gimborn.
Op 14 september 1906 krijgt hij een vergunning om in Zevenaar een inktfabriek te beginnen. Met het geld dat hij met de productie van inkt en later ook eau de cologne verdiende, liet hij een bomentuin aanleggen.
In 1907 huurde hij hiervoor een stuk grond van drie hectare aan de oostzijde van het stadje. Hier liet hij een park aanleggen met naaldbomen van over de hele wereld. Een aantal komen voor op de monumentenlijst, waaronder een enorme mammoetboom. Het is uitgegroeid tot een geliefde plek voor wandelaars, uilen en eekhoorns.
Omdat de grond niet erg geschikt leek voor dennen, kocht hij in Doorn een stuk grond en liet het geheel beplanten met uiteenlopende bomen, heesters en heidestruiken. Vanuit Zevenaar liet hij verscheidene naaldbomen overbrengen. Het park in Doorn is nu het Gimborn Arboretum. Het Zevenaarse park heet Gimbornhof.